De reis van Sjaak Lemère

Als de moeder van de twaalfjarige Sjaak verliefd wordt op Louis, de levende kanonskogel van circus Santino, sluit ze zich bij het circus aan. Sjaak moet mee en van de ene op de andere dag verandert zijn leven volledig. Louis dwingt Sjaak mee te doen aan een spectaculaire, maar levensgevaarlijke circusact. En zijn moeder is zo verblind door haar liefde voor Louis, dat ze Sjaak aan zijn lot overlaat.

Met vallen en opstaan ontdekt Sjaak dat hij zijn eigen kwaliteiten en talenten heeft en zijn moeder niet meer nodig heeft. Maar dan doet ze een groot en wanhopig beroep op hem. Kiest Sjaak voor zichzelf of voor de veiligheid van zijn moeder en Louis?

De reis van Sjaak Lemère is een boek voor kinderen van 10 jaar en ouder

Eerste druk: september 2009

Uitgeverij: Van Holkema en Warendorf

ISBN: 9789047510963

De reis van Sjaak Lemère is een boekentip op de site over De canon van Nederland   http://entoen.nu

Jacques Vriens over De reis van Sjaak Sjaak Lemère

‘Een hartverwarmend en spannend boek waarin de twaalfjarige Sjaak noodgedwongen op eigen benen leert staan en het zelfs schopt tot “kleinste levende kanonskogel”. De auteur schetst een levensecht beeld van een klein circus dat in de jaren dertig van de vorige eeuw met moeite het hoofd boven water kan houden.’

Hieronder een stukje uit dit spannende en meeslepende avonturenverhaal

’s Avonds zat de circustent vol. Iedereen wilde zien hoe de kleinste levende kanonskogel ter wereld zou worden weggeschoten. Het duurde een eeuwigheid voordat de circusdirecteur eindelijk het laatste nummer aankondigde.

‘Dames en heren… Nog nooit eerder vertoond… Speciaal voor u… Een ongekend sensationele act… De kleinste levende kanonskogel ter wereld zal met een onmetelijke kracht worden afgevuurd!’

Door de spleet in het voordoek gluurde Louis naar het publiek. Sjaak stond bibberend achter hem. Hij hoorde zijn moeder kreunen. ‘Onmetelijke kracht? O, mon petit, wees voorzichtig.’
Sjaak voelde zijn buik draaien. Toen trok Louis het voordoek opzij en duwde hem de piste in.

De toeschouwers rekten hun nekken om niets te hoeven missen. Was die kanonskogel werkelijk zo klein? Nauwelijks twaalf leek hij. Waarom droeg dat kind geen helm? Zou dat allemaal wel goed gaan? Och, kijk toch eens hoe bang die knul was.
Het kanon stond schuin omhoog gericht. Louis gaf Sjaak een kontje zodat hij in de opening van de loop kon klimmen. Hij liet zich voorzichtig in het donkere gat naar beneden glijden. Daar wachtte hij, klappertandend van angst.
‘Laat zien wat je durft. Laat zien wat je durft,’ sprak hij zichzelf moed in. Hij hoorde het geroezemoes in de tent verstommen. De trommels roffelden. Sjaaks hart bonkte. Hij wilde eruit. Eruit kruipen nu het nog kon. De trommels vielen stil. Er klonk alleen nog het geluid van de  knetterende lont op het kanon.
‘Help,’ gilde Sjaak zo hard hij kon. Toen klonk er een luide knal. Hij voelde een zware dreun door zijn hele lichaam en werd vervolgens met een enorme kracht het kanon uit geblazen. Daar vloog hij.