Overal water

De twaalfjarige Nout woont in een klein huisje in een Zeeuws dorp achter een zeedijk. Als de ouders van Nout een paar dagen weg gaan, blijft hij samen met zijn grote broer thuis. Al snel komt Nout in moeilijkheden. Zijn broer, de raddraaier van het dorp, neem hem mee tijdens een smokkeltocht en Nout wordt beschuldigd van diefstal. Maar dan gebeurt er een vreselijke ramp waardoor Nouts problemen plotseling totaal niet meer belangrijk zijn.

Overal water werd in 2011 getipt voor de Nederlandse kinderjury. Het is een spannend en meeslepend boek over een jongen die moet zien te overleven tijdens een van de grootste natuurrampen uit de Nederlandse geschiedenis: de watersnoodramp van 1953.

‘Overal water’ is een boek voor kinderen van 10 jaar en ouder.

Eerste druk: september 2010

Uitgeverij: Van Holkema en Warendorf
ISBN: 9789047513889

Een voorproefje uit Overal water:

Opa Hidde stond op en begon onrustig heen en weer te lopen. ‘Op de radio verwachten ze dat de wind vanavond zal draaien. Dan hebben we hoog water én staat de storm pal op de dijk. Dat gaat echt helemaal mis! De dijk is hier niet hoog genoeg. Let op mijn woorden, de zee zal er vannacht overheen slaan.’
‘Ga nou even zitten opa.’
Maar opa Hidde wilde niet zitten. Hij wond zich steeds meer op. ‘Hoogerhuis zou met de polderopzichter langs de dijken moeten om zwakke plekken te controleren, maar hij is te druk met zijn koeien en paarden.’
Nerveus keek opa Hidde naar buiten. ‘Ik zou de burgemeester kunnen gaan waarschuwen, maar die heeft helemaal geen verstand van dijken en zeeweringen.’
‘Ach opa,’ zei Nout sussend, ‘het komt wel goed.’
‘Wat weet jij daar nou van koekenbakker!’ riep opa Hidde boos. ‘In 1906 en 1911 is het ook misgegaan. Toen stond het water in mijn huis. Het kwam hier in de kamer tot aan de rand van de vensterbank.’
Nout zuchtte en dacht: krijgen we dat verhaal weer. ‘Ik ga op de dijk kijken.’
‘Ik ga met je mee,’ zei opa Hidde.
Samen beklommen ze de betonnen traptreden van de dijk. Boven keerde Nout zijn gezicht naar de wind. Even hapte hij naar adem en toen draaide hij zich snel weer om. Opa Hidde had moeite om overeind te blijven. De flappen van zijn lange, zware regenjas klapperden. Nout pakte zijn opa stevig beet. Hij wilde iets zeggen, maar het had geen zin. De wind en de zee maakten een oorverdovende herrie.
Zwijgend lieten ze het donderende geraas over zich heen komen. Nooit eerder had Nout de golven zo wild gezien. Ze stoven hoog op tegen de dijk. Was dit de zee waarin opa Hidde hem ooit had leren zwemmen?
‘Het gaat fout!’ brulde opa vlak naast hem.
Ineens zag Nout hoe oud en angstig zijn opa eruitzag. Hij ondersteunde hem toen ze de trap weer af gingen. Voor zijn huisje moest de oude man even op adem komen. Op dat moment sloef er een golf over de dijk en waren ze in één keer kletsnat.